Deze week is de ‘Week van de Vaktherapie’. Een betere week om weer eens een update te geven van Buutvrij Therapie is er niet. Ja, ik ben vaktherapeut. Er zijn vaktherapeuten die in therapie muziek gebruiken, of drama, of dans of spel. Ik gebruik bewegen en alles wat te maken heeft met het lijf. De psychomotorische therapeut (PMT) dus. En wat maakt een PMT’er zoal mee?
Ondertussen ben ik hard op zoek geweest naar een mooie ruimte in Breda. En die heb ik gevonden. Op dinsdag en woensdagmiddag ben ik te vinden in het gebouw aan de Bastionstraat 13 in Breda. De ruimte is erg geschikt om hutten te bouwen, muziek te luisteren en te dansen. Met een aantal cliënten drink ik er thee. Af en toe een koekje. Therapie gaat bij Buutvrij Therapie in de eerste plaats om je thuis voelen en op je gemak zijn. Als dat zo is dan komen de verhalen en durven cliënten te voelen wat ze lastig vinden en er mee aan de slag te gaan.
Het vaakst zie ik kinderen die moeite hebben om hun boosheid te beheren. Ze trappen tegen stoelen, tafels en ouders en ze zijn niet meer voor reden vatbaar. Dat kan ook eigenlijk niet. In boosheid voor reden vatbaar zijn. Je ‘logische denken’ schakelt in een boze bui uit! Reacties gericht op het denken komen niet aan. Wel reacties die zich richten op gevoel; aanraking, zachte woorden, rustig aanwezig zijn, begrip tonen….
Ook scholen tobben met bovenstaande. De school in de wijk heeft zich bij Buutvrij Therapie aangemeld voor een workshop over bovenstaande. Fijn voor de leerkracht en een uitkomst voor kinderen. En de vaktherapeut? Die wordt alleen maar nog trotser op zijn vak 🙂